ALS Vincent weer thuis is
ALS Vincent weer
thuis is
Je weet pas hoe sterk
je bent wanneer sterk zijn de enige keuze is die je hebt. Maar wat betekent
sterk zijn? Ik hoor regelmatig van
mensen "dat wij zo sterk zijn", "dat het knap is hoe wij met
deze situatie omgaan" en "dat het knap is dat wij nog op de benen staan".
Maar is dit wel zo? Kun je dit wel knap noemen? En staan wij eigenlijk nog wel
op onze benen?
Afgelopen donderdag is Vincent na drie zware weken in
Seattle weer thuis gekomen. Omdat hij nog een cavitation surgery nodig had
moest hij iets langer blijven dan gepland. De laatste operatie viel hem erg
zwaar. Deze twee holtes zijn open
gemaakt, schoongemaakt en weer dicht gemaakt met bot gemaakt van stamcellen.
Door deze techniek kunnen de cavitations dicht groeien zodat er geen bacteriën
of parasieten meer in kunnen nestelen. De laatste twee holtes waren gevuld met
stukken rottend bot en er is zelfs een stuk plastic gevonden. Hoe dat daar komt
weten we niet. Waarschijnlijk is dit achtergebleven na de extractie van zijn
verstandskiezen. Uit statistieken is gebleken dat 97% van de kanker- en ALS
patiënten een wortelkanaalbehandeling hebben ondergaan in het verleden. Dr Klinghardt
en samenwerkingspartner Dr Mutter zijn van mening dat Vincent ziek is
geworden door een combinatie van
verschillende triggers. Zo is de hoofdoorzaak de ziekte van Lyme plus 2
co-infecties in combinatie met zware metalen. Zware metalen zijn gaan stapelen
door zaken als het onveilig verwijderen van Amalgaam vullingen en een wortelkanaalbehandeling.
Ook vaccinaties en bestrijdingsmiddelen hebben waarschijnlijk een bijdrage
geleverd aan deze stapeling. Zijn behandeling is daarom vooral gericht op detoxen
van deze metalen.
De drie weken in Seattle stonden vooral in het teken van het
maken van een behandelingsprotocol. Iedere dag werd gekeken hoe hij op de
medicatie en supplementen reageerde waardoor er echt een individueel protocol
is ontstaan. Hij heeft een koffer vol medicatie en supplementen meegenomen
zodat hij voor de komende 4 maanden thuis door kan gaan met zijn behandeling.
Dit houdt in dat hij ongeveer 100 supplementen moet innemen, verschillende
drankjes moet drinken, infuustherapie krijgt en dat hij zich dagelijks met
Heparine moet spuiten. Ook moet hij 5 dagen in de week, 45 min lang onder een
laserapparaat die we hebben aangeschaft. Dit, om de zware metalen sneller te
laten afbreken. De gehele behandeling hadden we begroot op 11.000eu, helaas bleek dit drie keer zo duur te zijn onder andere door zijn operaties. We zijn ontzettend blij met deze kans maar hopen dat hij de behandeling kan afmaken.
Ook moet Vincent volledig anders gaan eten. Er is geadviseerd om volledig organisch, veganistisch en rauw voedsel te gaan eten zonder gluten, lactose en suiker volgens de methode van Dr. Mutter. Dit is best een uitdaging.. ook omdat een ALS patiënt absoluut niet mag afvallen. We beginnen eerst maar met biologisch eten waarbij hij wel kip en eieren gaat eten. Deze proteïnen heeft hij toch nodig om zijn spierafbraak niet te stimuleren.
Ook moet Vincent volledig anders gaan eten. Er is geadviseerd om volledig organisch, veganistisch en rauw voedsel te gaan eten zonder gluten, lactose en suiker volgens de methode van Dr. Mutter. Dit is best een uitdaging.. ook omdat een ALS patiënt absoluut niet mag afvallen. We beginnen eerst maar met biologisch eten waarbij hij wel kip en eieren gaat eten. Deze proteïnen heeft hij toch nodig om zijn spierafbraak niet te stimuleren.
Hoe weten we als de
behandeling aanslaat?? Dat zal de tijd leren... Helaas bestaan er geen metingen
die kunnen aangeven hoe het staat met de ALS behalve spierfunctie onderzoeken. We
zullen echt geduld moeten hebben. Vincent voelt zich echter wel beter dan
voordat hij naar Seattle ging. Hij geeft aan dat hij minder last heeft van een
"wattenhoofd", de spanning in zijn kaak is weg, en zijn nek voelt
krachtiger. Er is niks veranderd in zijn spraak-, slik- en handfunctie. Zijn
spraak- en handfunctie zijn sinds de
tweede kuur met Penicilline en Hydrocortison behoorlijk verslechterd. We hopen
daarom dat de derde kuur, die aanstaande maandag start, weer iets van
verbetering gaat opleveren.
Ik en de kinderen waren erg blij dat we Vincent en Ruud weer
konden ophalen van Schiphol. De kindjes renden op hem af zodra ze zijn krullen
zagen. Ik schrok wel een beetje van zijn dikke kaak en een tand minder in zijn
mond. En toen kwam het besef dat ALS helaas ook is meegekomen uit Seattle. Ik
merkte dat toen Vincent in Seattle was ik hem natuurlijk heel erg mistte maar
zodra ik eenmaal mijn draai had gevonden met de kinderen en werk vond ik het
ook wel fijn om even een adempauze te hebben van ALS. Door alle bevindingen en
behandelingen kreeg ik weer enorm hoop en het gevoel dat het wel goed gaat
komen. Nu hoop ik dat natuurlijk nog steeds maar ik voel de tijdbom wel weer
tikken. Door die tijdkom komen er ook allerlei vragen naar boven: hoe gaat het
met zijn spraak? Gaat het achteruit? Oh hij laat iets vallen, shit komt dat
doordat hij achteruit gaat? Het is vermoeiend en verwarrend om de hele dag angst te voelen, angst wat soms reëel is maar soms ook niet, er is helaas zoveel te verliezen. Soms ziet de wereld er daarom erg donker
uit.
Samen strijden we ons eigen gevecht: Vincent voor zijn leven om zo lang mogelijk bij ons te zijn en ik om mezelf overeind te houden, het gezin draaiende te houden en Vincent te ondersteunen. Het is het zwaarste gevecht van ons leven maar we doen ons best..
Samen strijden we ons eigen gevecht: Vincent voor zijn leven om zo lang mogelijk bij ons te zijn en ik om mezelf overeind te houden, het gezin draaiende te houden en Vincent te ondersteunen. Het is het zwaarste gevecht van ons leven maar we doen ons best..
Reacties
Een reactie posten