ALS vechten geen optie is

ALS Vincent weer thuis is Je weet pas hoe sterk je bent wanneer sterk zijn de enige keuze is die je hebt . Maar wat betekent sterk zijn?  Ik hoor regelmatig van mensen "dat wij zo sterk zijn", "dat het knap is hoe wij met deze situatie omgaan" en "dat het knap is dat wij nog op de benen staan". Maar is dit wel zo? Kun je dit wel knap noemen? En staan wij eigenlijk nog wel op onze benen? Afgelopen donderdag is Vincent na drie zware weken in Seattle weer thuis gekomen. Omdat hij nog een cavitation surgery nodig had moest hij iets langer blijven dan gepland. De laatste operatie viel hem erg zwaar. Deze twee holtes zijn  open gemaakt, schoongemaakt en weer dicht gemaakt met bot gemaakt van stamcellen. Door deze techniek kunnen de cavitations dicht groeien zodat er geen bacteriën of parasieten meer in kunnen nestelen. De laatste twee holtes waren gevuld met stukken rottend bot en er is zelfs een stuk plastic gevonden. Hoe dat daar komt weten we niet. W

ALS het verhaal toch wel een beetje bizar wordt... Wat moet je schrijven als je hoofd overloopt? Wat nou als er 100.000 gedachten per minuut door je hoofd flitsen en de achtbaan nog even een stukje harder gaat rijden? Hoe ga je daar mee om? En kunnen je hersenen dat wel bijhouden? Voor mensen met een gevoelige maag, adviseer ik om nu te stoppen met lezen. Ik zal proberen om alle ontwikkelingen zo goed mogelijk op te schrijven. Dit is erg lastig aangezien ik zelf niet bij Vincent in Seattle aanwezig ben. Ik moet het doen met ongeveer 5 minuten contact per dag. Dit, omdat we in verschillende tijdzones leven en omdat zijn telefoon uit staat in de kliniek. Cavitations zijn holtes in het kaakgewricht die ontstaan zijn na extractie van een kies of tand. Door extractie blijft er vaak een stuk dood bot achter die allerlei bacteriën, virussen en parasieten aantrekt. Ongeveer 90% van alle getrokken tanden en/ of kiezen gaat infecteren terwijl je er zelf niks van hoeft te voelen. Geïnfecteer

ALS de tweede week in Seattle is begonnen Oordelen, we doen het allemaal van tijd tot tijd. En we weten allemaal dat we het niet willen doen maar makkelijk is dat niet altijd. Stel je eens voor hoe het zou zijn als je je niet meer druk hoefde te maken over wat anderen fout doen of wat anderen vinden over wat jij mogelijk fout doet. Zou dat opluchten, ruimte geven? Zou je dan (veel) positieve energie kunnen geven? Afgelopen week was erg zwaar voor Vincent. Hij heeft 5 dagen lang dagelijks een vol programma gevolgd met allerlei behandelingen en therapieën. Uit verschillende onderzoeken is wederom gebleken dat Vincent naast ALS ook de ziekte van Lyme heeft met twee co-infecties. Tevens bevat zijn lichaam heel veel zware metalen. De prioriteit van de behandeling is nu gericht om zowel de Lyme als de metalen aan te pakken. Hij heeft inmiddels meer dan 50 injecties met bijengif gehad om het immuunsysteem te activeren. Deze kreeg hij in zijn hals, hoofd, nek en langs zijn wervelkolom t

ALS de behandeling in Seattle is gestart In de homeopatische visie ontstaan chronische ziekten vaak na een jarenlange overbelasting van ons immuunsysteem. Op een gegeven moment is het immuunsysteem zo overbelast dat het niet meer kan functioneren. Ziekten krijgen dan de kans om chronisch te worden en zich dieper in ons systeem te nestelen. Dit is onder andere de visie van Dr. Klinghardt waar Vincent nu zijn behandeling krijgt. Afgelopen maandag is de behandeling in de Sophia Health kliniek begonnen. Vincent heeft een druk rooster waarbij wij niet overal aanwezig mogen zijn. De eerste dag was erg wennen omdat de benadering van genezen hier heel anders is dan bij ons. Hun visie is dat er 5 lagen zijn die behandeld moeten worden waaronder fysiek maar ook mentaal. Vincent is gestart met het detoxen van parasieten, bacteriën, virussen en zware metalen. Uit verschillende metingen is ook hier gekomen dat hij de ziekte van Lyme heeft. Naast infuusbehandelingen krijgt hij diverse ander

ALS we in Seattle zijn aangekomen Als verlies van gezondheid onomkeerbaar is, confronteert het ons met de eindigheid en het mysterie van leven en dood. Het overkomt je en je moet met de soms ontwrichtende impact ervan omgaan en de draad van je leven weer oppakken.  Door stil te staan bij het verlies besef je waar je nog voor kunt vechten om (groter) verlies of pijn te voorkomen. Of misschien om te vechten voor een betere kwaliteit van leven. En dat is precies wat wij aan het doen zijn.. De afgelopen weken waren zwaar en hectisch. Sowieso is een jong gezin met drie kleine kinderen een fulltime baan. Hiernaast loopt nog een hele andere achtbaan inclusief werken, veel zaken regelen, de crowdfunding, alle aandacht op social media en niet te vergeten alle emoties die voorbij komen. Het is een rollercoaster die maar door gaat, het is uitputtend en niet te omschrijven hoe dit voelt. 6 januari was het eindelijk zover: de langverwachte vlucht naar Seattle. Omdat online inchecken ni